Long wish, Longchamp

Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik een verhaaltje op mijn blog heb gepost. En ik dacht wat is er beter dan dat de eerste post van een nieuw decennium een shopblog is. En niet zomaar eentje, want ik bracht een bezoekje aan Roermond. En ja als je dan toch in de buurt bent kun je net zo goed even naar de Desginer Outlet gaan. Waar in mijn geval een puntje van mijn verlanglijstje af werd gestreept.

Longchamp Paris

Ik heb er al heel vaak eentje in mijn handen gehad, maar heb hem nooit op de toonbank gelegd en altijd weer netjes terug gehangen waar hij vandaag kwam. Dan heb ik het over een tas van het merk Longchamp Paris. Echt goedkoop zijn ze niet en ik twijfelde altijd over de kleur, de grote en of ik het wel zou gebruiken. Het gaat om een stoffen tassen, die je kunt opvouwen. De hengsels zijn bruin en de tas zelf is een kleurtje naar keuze.

Het modehuis werd in 1948 opgericht door Jean Cassegrain. De naam Longchamp is ook wel bekend van de paardenracebaan in de Bois de Boulogne in Parijs. Vandaar ook dat het logo van de merk een galopperend paard is. Het modehuis had in de jaren ’70 van de vorige eeuw een grote doorbraak door de combinatie van leer met nylon, waardoor de tassen veel lichter waren om mee te reizen. Dit is dus de origine van de tas, zoals ik die ook heb gekocht.

In Roermond waren we in een outlet, dus was er van alles afgeprijsd. Zo goedkoop als de tassen hier hingen, heb ik ze nog nooit gezien, dus besloot ik dat het maar eens tijd werd om er eentje mee naar huis te nemen. Eindelijk! Ik koos voor een beige kleur, maat M met korte hengsels. (Want ja, zoals ik al zei zijn er naast de kleur ook een hoop andere opties zoals maat, hengsel lengte, je snapt het wel!).

Samplesale op z’n Amsterdams: rousdouwen

Ook hebben ze in Roermond een Tommy Hilfiger samplesale winkel. Als je binnenkomt is het een en al chaos. Rekken en rekken gevuld met schoenen. Alles staat op maat in stellingen en als je eenmaal begint met graaien, is het letterlijk graaien voor je leven. Of zoals mijn vader altijd zegt op z’n Amsterdams: rousdouwen. Er lagen nu allemaal zomerschoenen. Ik ging zelf naar huis met twee paar schoenen. Een paar zwarte sleehakken met touw hak en een paar lichtblauwe espadrilles, met lintjes die om je enkel gestrikt kunnen worden. (Strikje natuurlijk weer). En dit alles voor 35 euro per paar. Mijn moeder nam daarom ook maar sleehakken mee. De blauwe plekken van het rousdouwen waren de blauwe schoentjes helemaal waard.

Ook kon ik niet zomaar langs de Hunkemöller outlet lopen, zonder even naar binnen te gaan. En natuurlijk kwam ik daar ook weer naar buiten met een tasje gevuld met wat ondergoed.

Kortom, zeker aan te raden die Designer Outlet in Roermond. Nu maar weer even sparen. Ik was er in december, dus laten we dat maar als excuus gebruiken. December is gewoon een hele dure maand 😉